Vanochtend hebben we het weer rustig aan gedaan gezien we gisteren vrij laat thuis waren. En ik dan niet gelijk mijn bed in kan, maar eerst nog mijn wond moet verzorgen en de medicatie voor de komende 24 uur uit moet zetten. Dus het wordt dan nog later, wat er voor zorgt dat ik ‘s ochtends net even wat meer slaap nog nodig heb. Uiteindelijk ben ik rond half elf uit bed gegaan en begonnen met mijn wondritueel. Daarna mijn haar gedaan, make-up opgedaan, zonnebrand gesmeerd en toen mijn ontbijt opgegeten. Inmiddels liep het al tegen 12 uur. Voor vandaag stond het 9/11 memorial en museum op het programma en daarna de Brooklyn Bridge en DUMBO. We waren uiteindelijk rond 1 uur bij het metrostation Fulton street. Vanaf daar was het een paar minuten lopen naar het 9/11 memorial. Eenmaal daar aangekomen was het vrij rustig, we hebben ongeveer een twintig minuten in de rij moeten staan voor een kaartje. Je kunt bij de kassa dan een ticket met het eerstvolgende tijdslot krijgen. Gelukkig voor ons was dat gelijk al en konden we dus zo doorlopen naar de rij voor de ingang van het museum. Daar stond eigenlijk niemand en liep je dus zo door naar binnen. Hier moest je je tas en spullen uit je zakken halen en door zo’n detectiepoortje lopen. Wij zijn 11 jaar geleden voor het laatst naar New York geweest en wat ons opvalt is dat het allemaal veel soepeler is geworden met dit soort detectiepoortjes en dergelijke. Je kon een audiotour doen door middel van een apparaatje met koptelefoon die je voor 8 dollar kon huren of je kon op je telefoon een app downloaden gratis en via daar de audiotour te volgen. Wij hebben voor dat laatste gekozen. Gelukkig had ik mijn draadloze oordopjes meegenomen dus zo konden Marcel en ik beide een oordopje in doen en konden we zo via 1 telefoon de audiotour stukjes luisteren. Het is echt een heel groot museum en we zijn dan ook minsten 2,5 uur binnen geweest. Het is heel indrukwekkend, je hoort en ziet van alles. Van mensen die het overleefd hebben en vertellen hoe ze het ervaren hebben en bijvoorbeeld voicemails die familieleden ontvingen van hun geliefden die het niet gered hebben. Ook heel indrukwekkend om te zien hoe bijvoorbeeld brandweerwagens of ambulances compleet ingedeukt/total loss zijn na het vallen van de tweede toren. Er zijn allemaal eerbetonen door middel van kunst en woorden te zien. Deze dingen mag je fotograferen. Daarna ga je door naar the Historical Exhibition, hier mag je niet fotograferen of video’s maken. Er wordt uitgelegd dat met 9/11 de vier terroristische aanslagen die die ochtend in 2001 zijn gebeurd bedoeld worden. Dus de twee vliegtuigen in de Twin Towers, the Pentagon in Washington D.C. en een vliegtuig dat gecrasht is na de kaping van het vliegtuig in Shanksville, Pennsylvania. Het is opgedeeld in drie gedeeltes met spullen, foto’s, video’s, ooggetuigen testimonia en audiobestanden. Het eerste gedeelte gaat over de gebeurtenissen, hoe die gegaan zijn, waar het begon. Dit wordt gedaan door middel van een tijdlijn. Het tweede deel gaat over de historische context die leidde tot de aanslagen en dan niet alleen 9 september 2011, maar ook de bomaanslag in 1993 in het WTC. Het derde en laatste deel gaat over de wereld na 9/11, waarbij stil wordt gestaan bij de onmiddellijke gevolgen en het opruimen van de drie crash sites. Ik vond het erg indrukwekkend, van het moment dat het gebeurde kan ik me niks meer herinneren ik was toen net 5 jaar oud. Maar dat het veel impact heeft gehad op de wereld in de afgelopen 21 jaar weet ik natuurlijk wel. Daarom vond ik het extra bijzonder en ook weel een must see om te doen als ik in New York was. Na het museumbezoek zijn we nog gestopt bij de fonteinen op de plekken van waar de torens gestaan hebben en waar alle slachtoffers met naam op de rand staan. Bij sommige namen zit een witte roos, dit betekent dan dat zij op deze dag jarig zouden zijn geweest. Bizar om te zien hoeveel namen er rondom deze fonteinen staan. In het museum is er een memorial hall waar alle slachtoffers op alfabetische volgorde met naam en foto staan, bizar hoeveel mensen er zijn overleden op die dag.
We gingen namelijk nu richting de Brooklyn Bridge lopen, we gingen over de brug naar Brooklyn toe lopen en daar naar DUMBO lopen. Daar zit een parkje/strandje bij waar je mooi uitzicht hebt over zowel de Brooklyn Bridge als de Manhattan Bridge en natuurlijk de skyline van Manhattan. Echt heel erg mooi en we hadden weer geluk want we waren weer rond zonsondergang dus dat maakte het natuurlijk extra mooi. Op de Brooklyn Bridge is het ook weer totaal ingericht op alle toeristen die er langs komen, overal aan de kant staan kraampjes met souvenirs. Van magneten, sleutelhangers, beeldjes (van het vrijheidsbeeld, empire state building, Brooklyn bridge, yellow cab etcetera), petten, armbandjes. Je kan het zo gek niet bedenken of het ligt er. Het viel qua drukte ook hier weer behoorlijk mee, de temperatuur was ook vrij aangenaam. Het was nog wel warm maar er was ook een lekker verfrissend windje. Niks te klagen dus. Op de brug natuurlijk een aantal foto’s gemaakt, zoals elke toerist. Toen we in Brooklyn aankwamen zijn we de borden richting DUMBO gevolgd. Je merkt gelijk dat je niet meer in Manhattan bent, de gebouwen zijn een stuk ouder en de sfeer voelt ook weer heel anders dan het drukke Manhattan. Blijft bijzonder hoe de verschillende wijken zo hun eigen sfeer hebben. We zijn naar het parkje gelopen. Bij het strandje kwam ineens een grote groep aan, bleek het te gaan om een bruidspaar inclusief bruidsmeisjes, best men, bloemenmeisjes en ringdragers. Twee fotografen en een videograaf erbij. Een hele ploeg dus, de bruid en bruidsmeisjes waren op hakken, dat ging niet zo goed samen met het zand, maar ze hebben een uitgebreide fotoshoot gehad met de Brooklyn Bridge en de Manhattan skyline op de achtergrond gehad.
Veel liefs uit New York
Reacties
Een reactie posten